Lucille Werner, geboren in Eindhoven, vertrekt als ze 4 jaar is met haar ouders, zusjes en broer naar Colombia. Het gezin woont ruim 5 jaar in het Zuid-Amerikaanse land. Daarna keert het terug naar Nederland.
Na het afronden van haar middelbare school kiest ze voor een HBO-opleiding PR en Communicatie. Tijdens haar studie maakt ze voor het eerst kennis met de televisiewereld. Ze wordt stagiaire bij de 5 Uur Show, gepresenteerd door Catherine Keyl en Viola Holt. Na haar afstuderen gaat ze aan de slag als redacteur en verslaggever van Showtime.
Joop van den Ende biedt haar in 1996 de kans haar presentatiedebuut te maken bij Actueel Shownieuws. Op RTL 4 is ze vervolgens te zien in The Big Entertainment Club, Zomerkampioen, Henny’s Houseparty en Puzzeltijd. In 2001 stapt Lucille over naar de AVRO, waar ze onder meer de programma’s Alle Dieren Tellen Mee en Get the Picture presenteert. In 2005 gaat Lucille voor de TROS werken en is ze voor het eerst te zien als presentatrice van Lingo. Ze is het gezicht van het programma, tot het in oktober 2014 stopt. Daarna maakt ze in 2015 voor AVROTROS nog het spelprogramma Pointless, voordat ze in 2016 de overstap maakt naar SBS6. Daar presenteert ze Mijn Laatste Keer en de Mis(s) Verkiezing. Vervolgens is ze regelmatig te zien bij Koffietijd en 5 uur Live op RTL 4. Op 1 januari 2019 tekent ze een contract bij KRO-NCRV en keert ze terug bij de publieke omroep. Haar eerste programma bij KRO-NCRV is de Minister van Gehandicaptenzaken.
In 2006 richt Lucille haar eigen stichting op: De Lucille Werner Foundation. Deze stichting zet zich in om de beeldvorming van mensen met een handicap op een positieve manier te beïnvloeden. Lucille bedenkt meerdere televisieformats, waardoor mensen met een handicap veel zichtbaarder worden. Zo wordt in 2006 en 2007 de Mis(s) Verkiezing uitgezonden, waarin vrouwen met een handicap strijden om de titel Mis(s) Onbeperkt Nederland. In 2008 en 2009 maakt ze de CAPawards, een awardshow voor mensen die, ondanks hun handicap, geen beperking zien in hun werk, sport of hobby. Aansluitend wordt er ook een jeugdvariant (Cappies) gemaakt. Lucille ontwikkelt daarna de jeugdserie Caps Club, waarin een aantal kinderen met een handicap de hoofdrollen vertolken. Tussen 2013 en 2016 worden drie series uitgezonden. In 2017 keert na tien jaar de Mis(s) Verkiezing weer terug op de buis. In 2019 wordt door Lucille een nieuw format bedacht: de Minister van Gehandicaptenzaken. Na een uitgebreide voorselectie blijven 6 kandidaat-ministers over. In een liveshow wordt vervolgens, door het Nederlandse publiek, de Minister van Gehandicaptenzaken gekozen, die zich krachtig gaat inzetten voor mensen met een handicap.
Al deze programma’s dragen bij aan positieve beeldvorming over mensen met een handicap. Een doel waar Lucille zich met haar stichting met veel passie voor heeft ingezet. Die inzet blijft niet onopgemerkt. Zo wordt Lucille onder meer in 2010 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, in 2011 wint ze de Martin Luther King Award en in 2012 de Majoor Bosshardt Prijs.
Op 31 maart 2021 is Lucille geïnstalleerd tot Tweede Kamerlid namens het CDA. Zij heeft toen haar functie als directeur van de Lucille Werner Foundation overgedragen aan mr M.E.A. Besnard. Zelf blijft ze aan de stichting verbonden als lid van de Raad van Toezicht.